DE
CURROS ENRIQUEZ PARA
ROSALIA
Do mar pola
mórela
mireina pasar
,
na frente
unha estrela ,
no bico un
cantar .
E ina tan
soia
na noite sen
fin ,
¡ que inda
recei pola probe da tola
eu , que non
teño quen rece po min !
A musa dos
pobos
que vin pasar
eu ,
comesta se
veu ....
Os ósos son
dela
que vades
gardar .
¡ Ai , dos
que levan na frente unha estrela !
¡ Ai ,dos
que levan no bico un cantar !
GIOVANNA
DAPENA DIZ
No hay comentarios:
Publicar un comentario